จะไป เชิญไป ให้ไวเถิด
เดี๋ยวเกิด อารมณ์ ข่มไม่ไหว
ยิ่งห้าม ยิ่งยุ อยู่ทำไม
ยียวน กวนใจ ให้ลำคาญ
เห็นพูด อย่างนี้ สิบปีแล้ว
ยังแกร่ว ไม่ไป ให้งุ่นง้าน
ขืนพูด อีกครั้ง แท่นกะบาล
เชี่ยวชาญ นักหรือ อย่าหือนา
พูดนิด พูดหน่อย คอยหงุดหงิด
เจอฤทธิ์ แม่บ้าง ครางหมดท่า
เก่งแท้ แต่ปาก จำจากลา
อย่ามา ให้เห็น เหม็นขี้ฟัน
พันทอง