ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
:+: สะพานขึง ถึงดวงดาว :+:
ถึงยามค่ำข้ามผ่านสะพานขึง
หวังเชื่อมถึงดาวได้ดั่งใจหมาย
หรือทอดข้ามราตรีสีเลื่อมพราย
ก็มิหน่ายคล้ายขึงคนึงหา
จากปลายขอบเขตขันธ์อันเวิ้งว้าง
เคยเคว้งคว้างอาลัยเมื่อหายหน้า
แต่ดวงดาวยังงามตามเวลา
ด้วยต้องตาต้องใจมิคลายแคลน
อย่าเปลี่ยนขึงเป็นแขวนมันแสนเศร้า
เหมือนกับเอาหัวใจเอาไปแขวน
สุดขอบฟ้านานเนืองแห่งเมืองแมน
ยังหนักแน่นบรรจบได้พบพาน
กี่สายเรียงโยงใยรู้ไหมนั่น
สายสัมพันธ์ยังขึงดึงประสาน
จากใจเราสู่ดาวอันยาวนาน
แม้กาลผ่านเท่าไรมิไหวเอน
มองดาวในดวงใจวิไลนัก
แม้ดาวจักอยู่ไกลยังได้เห็น
แสงทองอาจข่มข้ามในยามเย็น
แต่ดาวเด่นเกินใครในใจนั้น
ถึงยามค่ำข้ามผ่านสะพานขึง
เหมือนถูกดึงเข้าไปในโลกฝัน
มองสะพานเชื่อมฟ้าข้ามหากัน
เหมือนสวรรค์เป็นใจได้พบเธอ !
รการตติ
จะเชื่อมดึง ขึงสะพาน ผ่านเมฆหมอก
ไยย้อนยอก ตอกย้ำ นำเสนอ
จะเชื่อมดาว ดึงม่าน วานบอกเธอ
ว่าฉันเพ้อ ถึงอยู่ มิรู้คลาย
อยากจะตัด เชือกขึง ดึงมันออก
แล้วใช้เหล็ก มาตอก ใช้คงง่าย
ออ๊กด้วยลวด อย่างดี มิงมงาย
ด้วยมุ่งหมาย ตะกาย ไปถึงดาว
ถ้าขืนใช้ เชือกขึง ดึงคงขาด
เกิดพลั้งพลาด อาจร่วง บนห้วงหาว
กระเสือกกระสน หม่นไหม้ ได้ถึงคราว
จบจากสาว ร้าวหนัก ต้องหักใจ
พันทอง