[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

อยากจะไป ไปเลย ไม่เคยง้อ
อย่ามาต่อ รองฉัน ชั้นยังอ่อน
ในเมื่อเธอ ไร้ใจ ก็เชิญจร
ไม่อ้อนวอน อยู่แล้ว ขอแจวไกล

ไม่อยากฝืน ฤทัย ใครอีกแล้ว
ฉันเห็นแวว ตั้งนาน วานขานไข
ในเมื่อเธอ จุดฉนวน ป่วนหทัย
ขืนอยู่ไป เจ็บช้ำ น้ำตาริน
พันทอง

เก็บเสื้อผ้าที่โยนให้ใส่กระเป๋า
เหมือนรองเท้าคู่เก่าเขาเมินสิ้น
ไม่อยากให้ดาวเดือนมาเปื้อนดิน
จึงกลืนกินความเจ็บเก็บน้ำตา

เมื่อดอกรักร่วงหล่นโคนต้นโศก
โลกทั้งโลกสูญสลายไปต่อหน้า
อยู่กับพี่มีแต่จนคนนินทา
จำใจลาน้องนางแยกทางเดิน

แก้ว กรุงเก่า
 

ก่อนจะแต่ง พี่นั้น ขยันนัก
ทั้งงานหนัก งานเบา เขาว่าเดิ้น
พอแต่งเสร็จ เจ็ดวัน มันจนเพลิน
ท้อเหลือเกิน ทุกอย่าง วางไม่ทำ

จึงขอไล่ พี่ไป ให้พ้นหน้า
อย่ากลับมา เจออีก หลีกถลำ
เข็ดแล้วหนา อุรา พาระกำ
ขอจดจำ ทั้งหมด เป็นบทเรียน
พันทอง