
ดั่งม่านมัวสลัวพลางกลางสายหมอก
เหมือนคำหลอกของชายได้แล้วหนี
เหลือเพียงแต่ความชอกช้ำฤดี
ที่เขามีฝากไว้ให้เตือนใจเรา
หมางเมินหม่นหมองครองช้ำ
สุดระกำนั่งท้อรอแต่เขา
นับวันคืนฝืนให้ไม่ซบเซา
สุดจะเหงาหมดหวัง..ดั่งม่านมัว


ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
29 เมษายน 2025, 05:59:AM
![]() |
|||
|
![]() |
ผู้เขียน | หัวข้อ: ~@ ดั่งม่านมัว @~ (อ่าน 13747 ครั้ง) |
| ||||||||||