ถ้าเธอไปใครเล่าเขาท้อทุกข์
เธอปั้นปลุกสุขมอบหอบหนีสิ้น
ทิ้งขมเศร้าเหงาให้ไม่ยลยิน
เพื่อโบยบินผินหน้าพาใจจร
เพียงอารมณ์สะใจไร้รู้สึก
เคยคิดนึกบ้างใครใจโหยอ่อน
คนคุ้นเคยทิ้งไกลไม่อาวรณ์
ยามแง่งอนใครเล่าเฝ้าเอาใจ
..กุสุมา..
เธอปั้นปลุกสุขมอบหอบหนีสิ้น
ทิ้งขมเศร้าเหงาให้ไม่ยลยิน
เพื่อโบยบินผินหน้าพาใจจร
เพียงอารมณ์สะใจไร้รู้สึก
เคยคิดนึกบ้างใครใจโหยอ่อน
คนคุ้นเคยทิ้งไกลไม่อาวรณ์
ยามแง่งอนใครเล่าเฝ้าเอาใจ
..กุสุมา..
ตะละแม่กุสุมาอย่าโศกเศร้า
มีคนเฝ้าปลอบอยู่รู้บ้างไหม
พี่จะเด็ดคนนี้มิมีใคร
มีหัวใจให้แม่...แต่ผู้เดียว
.......จะเด็ด.....
มีคนเฝ้าปลอบอยู่รู้บ้างไหม
พี่จะเด็ดคนนี้มิมีใคร
มีหัวใจให้แม่...แต่ผู้เดียว
.......จะเด็ด.....
ปู่รพีฯ คนนี้ไง เอาใจเจ้า
ถึงแก่เฒ่า เนื้อหนัง มังสาเหี่ยว
อยู่ไม่ไกล ทันได้มา หยูกยาเยียว
วิ่งเดี๋ยวเดียว ถึงตาก จากหละปูน
...จ้าวรพี...