(ต่อกลอนพี่ สุนทรวิทย์ แต่ลงช้าไปหน่อยค่ะ)
บ่อหนอง....หรือคลองขุด
มีปลาผุด ดุจน้ำใส
ร่ายเรียง....มากเพียงใด
อยากนั่งดู พร้อมคู่เคียง
พี่ชี้....น้องชื่นชม
คงภิรมย์ อย่าขรมเสียง
เดี๋ยวปลา....จะอายเอียง
ต่างเกี่ยวข้อง ที่จ้องกัน
เพลินภาพ....กาพย์ที่ร่าย
เห็นปลาว่าย ดังภาพฝัน
เมื่อพี่....พลีรำพัน
จึ่งเผลอไผล จวบใจจร
ต้องมนต์....ชลสถาน
ฟังขับขาน อาการหลอน
เย็นนี้....ปลาในกลอน
คง..เรียง..ราย อยู่..ใน..จาน
ฟังมิว ผิวปากอ้อน
ชวนต่อกลอน ก่อนอาหาร
กรุ้งกริ่ง ทิ้งถ้วยจาน
ตะลีตะลาน ขานรับไป
หัวทื่อ มือก็สั่น
พัลวัน จิตหวั่นไหว
คิดย้ำ แสนร่ำไร
เขียนเฉไฉ มิได้ดี
กว่าจบ ได้ครบบท
ข้าวปลาหมด อดสุกี้
เหลือฟัก กับผักชี
เลยกินหมี่ แทนสี่ซอง
สุนทรวิทย์
ชวนต่อกลอน ก่อนอาหาร
กรุ้งกริ่ง ทิ้งถ้วยจาน
ตะลีตะลาน ขานรับไป
หัวทื่อ มือก็สั่น
พัลวัน จิตหวั่นไหว
คิดย้ำ แสนร่ำไร
เขียนเฉไฉ มิได้ดี
กว่าจบ ได้ครบบท
ข้าวปลาหมด อดสุกี้
เหลือฟัก กับผักชี
เลยกินหมี่ แทนสี่ซอง
สุนทรวิทย์