เธอจะพูดติใครฉันไม่ว่า
ขอเพียงอย่าติฉันให้หวั่นไหว
ติคนอื่นหมื่นคำเธอหนำใจ
เพียงอย่าได้ติฉันเท่านั้นพอ
เพราะฉันสุดน้อยใจเมื่อใครติ
น้ำตาปริหลายวันใจมันฝ่อ
ติอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ดีพอ
ฉันเลยหงอช้ำจนหน้าหม่นมัว
จมูกฉันไม่โด่งหนอใครก็รู้
เธอยังชูเป็นเรื่องราวมากล่าวทั่ว
ฉันอ้วนเตี้ยดำด่างไปทั้งตัว
หลายคนหัวเราะกันจนฉันอาย
เธอจะพูดติฉันไปทำไมหรือ
ฉันก็คือตัวฉันอย่างมั่นหมาย,
ส่วนคนหล่อรวยเงินหลากมีมากราย
จะเป็นชายแท้หรือเปล่าหาเอาเอง!ฯ
อริญชย์
๒๔/๔/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
