อันลมร้อน ผ่อนพัก ก็ชักหาย
ร้อนแทบตาย แดดิ้น สิ้นใจขม
ถ้าเรารู้ ข่มจิต ไม่ติดตรม
แม้ระทม เพียงใด ได้ร้อนคลาย
แต่ลมรัก ชักพา อุราสั่น
แม้จากกัน เพียงนาที มีมากหลาย
อยากเห็นหน้า ตลอด พรอดมิวาย
ไม่อยากกลาย กลับกลอก ดอกนะเธอ
อยากเจอหน้า ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง
เป็นเรื่องจริง ทุกเวลา คราเสนอ
ใจร้อนเร้า คิดถึง บางครั้งเบลอ
นั่งมองเหม่อ เพ้อหา ทุกนาที
ครั้นลมลวง ล้วงลึก นึกสะท้อน
คนเคยอ้อน ออดกัน พลันหน่ายหนี
ขอหลีกหลบ จบกัน แต่วันนี้
ไม่อยากมี ลมลวง เพราะห่วงใจ
พันทอง
ลมพันทองปองภักดิ์มาปักจิต
ดุจลมฤทธิ์พรหมลิขิตจิตหลงไหล
คงไม่พัดให้อยากแล้วจากไป
ปล่อยให้ใจพี่ชายสลายพลัน
เพียงน้องจ๋ามาโบกดุจโชคพี่
อย่าเพิ่งลี้หนีร้างห่างสวรรค์
นั่นลมพี่นี่ลมน้องครองคู่กัน
พัดทั้งวันพลันระรื่นชื่นชีวา