อันลมร้อน ผ่อนพัก ก็ชักหาย
ร้อนแทบตาย แดดิ้น สิ้นใจขม
ถ้าเรารู้ ข่มจิต ไม่ติดตรม
แม้ระทม เพียงใด ได้ร้อนคลาย
แต่ลมรัก ชักพา อุราสั่น
แม้จากกัน เพียงนาที มีมากหลาย
อยากเห็นหน้า ตลอด พรอดมิวาย
ไม่อยากกลาย กลับกลอก ดอกนะเธอ
อยากเจอหน้า ทุกวัน สุขสันต์ยิ่ง
เป็นเรื่องจริง ทุกเวลา คราเสนอ
ใจร้อนเร้า คิดถึง บางครั้งเบลอ
นั่งมองเหม่อ เพ้อหา ทุกนาที
ครั้นลมลวง ล้วงลึก นึกสะท้อน
คนเคยอ้อน ออดกัน พลันหน่ายหนี
ขอหลีกหลบ จบกัน แต่วันนี้
ไม่อยากมี ลมลวง เพราะห่วงใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
