[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

      ป่าเขาลำเนาธาร   ดอกไม้บานชื่นกมล
ผลิช่อระดะผล    ได้ก่อเกื้อเอื้อชีวิน
     
      พืชพันธุ์ซับประสาน   ดลบันดาลกระแสสินธุ์
พลิกฟื้นทั่วผืนดิน   ฝนฟ้าดีทุกฤดู
     
      รื่นรมย์ชมพฤกษา   เดินเข้าป่าหาความรู้
พร่ำเพรียกก็พรั่งพรู  ล้วนแบบครูสอนเราเรียน
     
      เยื่อไม้ดารดาษ      เป็นแผ่นวาดไว้พิมพ์เขียน
รวงผึ้งเป็นแรงเทียน   ส่องสว่างกระจ่างตา
     
      สมุนไพรในแดนดง    จะดำรงด้วยรักษา
ของดีมีคุณค่า      ให้คงอยู่คู่ขวานทอง
     
      เคียงคู่กับหมู่คน   อนุชนคือเจ้าของ
ชาติไทยรุ่งเรืองรอง   อนุรักษ์ไว้เถิดเรา   

เนิน จำราย

น้ำค้าง  สร่างนคินทร์      หอมไอดิน  กลิ่นขุนเขา
ต้นน้ำ  ไพรลำเนา            คือรากเหง้า  เหล่าพืชพันธุ์

สายธาร  ซ่านชดช้อย      ไหลอ้อยส้อย  ร้อยไพสัณฑ์
ฉ่ำเย็น  เป็นนิรันดร์         เอื้อชีวัน  อันมากมี

ล่วงผ่าน  กาลจำเนียร      มนุษย์เพี้ยน  เปลี่ยนวิถี
แหล่งน้ำ  ถูกย่ำยี         พนาลี  โดนบีฑา

คนหวัง  ความมั่งคั่ง      มิอาจยั้ง  รั้งปัญหา
ดึงดัน  หันบูชา            หลงเงินตรา  กว่าดงดาน

พิภพ  สบวิบาก      คนมักมาก  เถือรากฐาน
สภาวะ  อุทยาน         ถูกเผาผลาญ  ลาญล่มจม

น้ำแห้ง  ทุกแห่งหน      แล้วผจญ  ฝนถล่ม
วิบัติ  ซัดระดม            ยังตะบม  หลงงมงาย

มิคสัญญี  ที่ปล่อยปละ     ควรชำระ  ก่อนจะสาย
อุปถัมภ์  เลิกทำลาย         ร่วมขวนขวาย  หมายฟื้นฟู

คนละ-มือละไม้      เร่งใส่ใจ  ใฝ่กอบกู้
บูรณะ  วนภู            ให้คงอยู่  คู่ไผท            
            
(ขออภัยครับ ทานยาแก้หวัดแล้วง่วงมาก ต่อกลอนได้ไม่กี่ท่าน
ไม่ไหวแล้วครับ ขออนุญาตินำกลอนเก่าเคยลงแล้ว มาตัดแปลง
ต่อครับ ยอมแพ้ขอไปนอนก่อนครับ)

สุนทรวิทย์