|
ฟ้าหวั่น
|
 |
« เมื่อ: 22 เมษายน 2012, 04:55:PM » |
|
ชื่อบทกลอน: บุบผา..ลาพฤกษ์
ผู้แต่ง : ฟ้าหวั่น
ฉันเป็นเพียงบุบผาเหว่ว้าจิต
มิอาจจะคู่ชิดพิสมัย
จึงอ้างว้างร้างรักท่ามพงไพร
ที่เหือดน้ำสิ้นใยแห่งนภา
ดอกไม้ป่าค่าฉันคงเท่านี้
พิรุณหนีไม่พรหมห่มพฤกษา
ตะวันสาดแสงแล้งแจ้งลงมา
คงถึงคราลาพฤกษ์สุดนึกเจอ
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, พี.พูนสุข, ไพร พนาวัลย์, ดุลย์ ละมุน, ปู่ริน, อริญชย์, รการตติ, --ณัชชา--, BangPlaMa, Design with love ᵔᴥᵔ, ดอกแก้ว พิกุลทอง, เมฆา..., จ.รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ฟ้าหวั่นๆใจจะไร้คุณ
|
|
|
