ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
ราตรี...ยังมีดาว
ยังพลิ้วแผ่ววาววับ ประดับฟ้า
กัตติกาเปล่งรับ ประดับหมาย
ส่องแสงเจิดราวกับ ประดับกาย
ในใจคล้ายประทับ ประดับดาว
เป็นละอองแสงป้อง ในห้องฝัน
ดั่งสวรรค์เรืองรอง ในห้องหาว
เป็นทะเลสีทอง ในห้องดาว
และวับวาวฉายส่อง ในห้องใจ
เป็นดาราในกมล คนที่รัก
ด้วยใจภักดิ์เต็มปรี่ คนที่ให้
จะโอบกอดดวงฤดี คนที่ใจ
จารึกไว้ใต้สกล คนที่รอ
อยู่ที่เดิมเคียงดาว แม้หนาวหนัก
ก็เพราะรักยืนยาว แม้หนาวหนอ
จะให้ยืนชมดาว แม้หนาวต่อ
ก็ไม่ท้อทุกคราว แม้หนาวใจ
ขอเพียงดาวระยิบ กระซิบเสียง
จะคอยเคียงดาวกระพริบ กระซิบไหม
ถ้าหากดาวดวงทิพย์ กระซิบได้
โปรดรับใจไกลลิบ กระซิบมา
ใช่เวิ้งฟ้าเช้านี้ ที่มีหมอก
คงไม่หลอกใจนี้ ที่มิกล้า
เมฆบดบังราตรี ที่มีฟ้า
รู้เถิดว่าโชคดี ที่มีดาว... !
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
