ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
วันนี้เธออ่อนล้าเกินไปไหม
กับท่าทีของใครไม่แลเหลียว
จนห่างเหินใจหวั่นควั่นมัดเกลียว
หยาดเป็นเสี้ยวยามหลับกับน้ำตา
วันคืนที่ผ่านไปใจเป็นห่วง
อยากทักท้วงตอบใจออกไปว่า
มีอะไรกังวลจนเย็นชา
อย่าพะว้าคนไกลให้ใจลอย
ถามเธอด้วยห่วงใยในข่าวสาร
กับเมื่อวันวานเธอเศร้าดูเหงาหงอย
ในบางครั้ง..ไม่เข้าใจ.อย่าใจน้อย
ทำฉันพลอยเศร้าไปยามได้ยิน
วันคืนที่ผ่านไปใส่ใจบ้าง
ความอ้างว้างคนไกลใจถวิล
ใจเดียวกับเธอเห็นเป็นอาจิณ
จะคืนถิ่นไกลมากจนอยากใกล้
ความเจ็บที่เหมือนมีดมากรีดเนื้อ
เพียงเพื่อเจือใจหม่นคนร่ำไห้
จนเหมือนเจ็บเกินทนคนอยู่ไกล
เจ็บกว่าใจเจือจางโดนวางยา
การใกล้กันใช่จ่อมจมจนงมงาย
เมื่อคลี่คลายความเศร้าเขามาหา
และขอโทษที่ละเลยเคยเฉยชา
วันนั้นแหละศรัทธากลับมาเยือน
รการตติ
ถึงอ่อนล้า กับท่าที มิแลเหลียว
แต่ทุกเสี้ยว หัวใจ ฝากให้เพื่อน
จงจำจด อย่ามี เลอะลืมเลือน
เป็นเสมือน ไออุ่น ให้หนุนนอน
ขอบคุณนะ ที่ถาม ด้วยเป็นห่วง
ในทุกช่วง นะเธอ เออหยุดก่อน
ขอถอยห่าง ออกมา อย่าอาวรณ์
ความทุกข์ร้อน หากคลาย จะกลายกลืน
ไม่ต้องห่วง ช่วงนี้ ขอลี้หลบ
ไม่อยากพบ กับใคร ให้ใจฝืน
ทางข้างหน้า ยาวไกล ได้หยัดยืน
วันมะรืน เถิดหนอ รอพบกัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
