แรกเกิดมา เจ้ามี อะไรเล่า
ร่างเปลือยเปล่า ที่เห็น เช่นนี้ไหม
เอาอาภรณ์ ผ่อนผ้า ปะปิดไป
สร้างอุ่นไอ กันร้อน ผ่อนหนาวคลาย
สวมกำไล สวมสร้อย ก้อยสวมแหวน
รอบปลายแขน นาฬิกา ผูกคาดสาย
ห้อยตุ้มหู สองข้าง เพชรพร่างพราย
รองเท้าลาย ส้นสูง เท่าคืบมือ
ขับรถเก๋ง คันงาม ยามขึ้นล่อง
นั่งในห้อง ทำงาน ควานมือถือ
มีเพื่อนล้อม เคียงข้าง ครางอออือ
สบายบรื๋อ มีอาหาร บ้านนอนกิน
ล้วนแล้วแต่ พี้เปลือก เลือกปรุงแต่ง
ยังยื้อแย่ง พันตู ไม่รู้สิ้น
เงินภาษี พี่น้อง ของแผ่นดิน
ทำปล้อนปลิ้น กระบวน ไว้ส่วนตัว
ภาพบนจอ เคลื่อนไหว ไร้เสื้อผ้า
คนเฮฮา ขบขัน เห็นกันทั่ว
เหมือนอุบาย เตือนใจ ไม่เมามัว
เลิกละชั่ว กลัวกรรม ทำแต่บุญ
ทรัพย์มากมาย ตายไป อะไรเหลือ
ผ้าติดเนื้อ เสื้อติดกาย มลายสูญ
เป็นเถ้าถัง อังคาร ดาลกองกูณฑ์
หยุดทารุณ หันหน้า มาปรองดอง
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
