.... พอกันที....
ทั้งรัก ทั้งเกลียด ใจจะขาด
เพราะมันบาด หัวใจ ให้เป็นแผล
เลือดไหลอาบ ท่วมตัว เต็มดวงแด
คนดูแล ที่เคยมี เขาเปลี่ยนไป
เขามีหญิง คนใหม่ มาคอยเฝ้า
คอยพะเน้า พะนอ ไม่ห่างไกล
เขาทั้งคู่ คลอเคลีย ลุ่มหลงไหล
ทั้งลูบไล้ คล้าวคลึง อยู่หน้าบ้าน
ช่วยเห็นใจ ฉันหน่อยน่ะ พ่อทูนหัว
อย่ามามั่ว แถวนี้ คนหน้าด้าน
ช่วยหลบหลบ แอบแอบ ถ้าอยากร่าน
ด้านหลังร้าน นั้นก็ได้ ไร้ผู้คน
ฉันเจ็บปวด รวดร้าว แทบจะบ้า
อยากจะฆ่า ตัวตาย วันหลายหน
เพราะฉันรัก เธอมาก สุดเหลือทน
แม้ดิ้นรน เหมือนถูกฆ่า ตายทั้งเป็น
เริ่มตั้งแต่ วันนั้น ใจฉันเจ็บ
ฉันคงเข็ด ความรัก ที่ทุกข์เข็ญ
ไม่ขอมี ชายใด ให้ลำเค็ญ
จะขอเป็น คนไร้รัก ไร้หัวใจ
นับจาก วันนี้ ถึงชาติหน้า
ขอตัวข้า อย่ามีรัก ให้ชายใด
ขอเป็นหญิง ไร้คู่ มาเคียงใกล้
มอบกายใจ สืบสาน พุทธองค์.
....... ดอกแก้ว พิกุลทอง....
.................................
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 พฤศจิกายน 2024, 03:19:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ..พอกันที.. (อ่าน 1840 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: