ชื่อบทกลอน : ดอกไม้ป่าหน้าแล้ง
ชื่อผู้แต่ง : ริน ดอนบูรพา
ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง ดอกริดร่วง
น่าเป็นห่วง ดินแดน แสนหวั่นไหว
สุดอาวรณ์ ร้อนรุ่ม น่ากลุ้มใจ
ทั่วเมืองไทย ไม่สดชื่น ผืนแผ่นดิน
เมืองเหนือไทย ไฟไหม้ป่า ตอนหน้าร้อน
ไม่ผันผ่อน ร้อนละเหี่ย เสียทรัพย์สิน
เดือนเหมันต์ มีหมอกควัน จนเคยชิน
ทั่วทุกถิ่น ทำลายป่า น่ารำคาญ
อุทกภัย ไหลหลั่งทั่ว ทำลายล้าง
ทั้งภาคกลาง เหนือ ใต้ ถิ่นอีสาน
แผ่นดินไหว เกิดขึ้นใต้ ท้องบาดาล
ทำผู้คน อลหม่าน จนวุ่นวาย
ดอกไม้ป่า เคยช่อชู ดูดอกไสว
เดี๋ยวนี้ไม่ เห็นดอกบาน พาลเสียหาย
ทั้งป่าไม้ สิ่งแวดล้อม ถูกทำลาย
ดุจดั่งคน ใจร้าย ใจแห้งแล้ง
ดอกไม้ป่า มิผลิดอก บานหน้าร้อน
ดอกอ่อนอ่อน เป็นปัญหา มาอับแสง
แผ่นดินไทย มาเดือดร้อน ยามอ่อนแรง
ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง แห้งเหี่ยวตาย
ชื่อผู้แต่ง : ริน ดอนบูรพา
ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง ดอกริดร่วง
น่าเป็นห่วง ดินแดน แสนหวั่นไหว
สุดอาวรณ์ ร้อนรุ่ม น่ากลุ้มใจ
ทั่วเมืองไทย ไม่สดชื่น ผืนแผ่นดิน
เมืองเหนือไทย ไฟไหม้ป่า ตอนหน้าร้อน
ไม่ผันผ่อน ร้อนละเหี่ย เสียทรัพย์สิน
เดือนเหมันต์ มีหมอกควัน จนเคยชิน
ทั่วทุกถิ่น ทำลายป่า น่ารำคาญ
อุทกภัย ไหลหลั่งทั่ว ทำลายล้าง
ทั้งภาคกลาง เหนือ ใต้ ถิ่นอีสาน
แผ่นดินไหว เกิดขึ้นใต้ ท้องบาดาล
ทำผู้คน อลหม่าน จนวุ่นวาย
ดอกไม้ป่า เคยช่อชู ดูดอกไสว
เดี๋ยวนี้ไม่ เห็นดอกบาน พาลเสียหาย
ทั้งป่าไม้ สิ่งแวดล้อม ถูกทำลาย
ดุจดั่งคน ใจร้าย ใจแห้งแล้ง
ดอกไม้ป่า มิผลิดอก บานหน้าร้อน
ดอกอ่อนอ่อน เป็นปัญหา มาอับแสง
แผ่นดินไทย มาเดือดร้อน ยามอ่อนแรง
ดอกไม้ป่า ยามหน้าแล้ง แห้งเหี่ยวตาย