สูงสุดในหล้าควรค่าถนอม
ใคร่ดอมควรได้ใส่ใจตระหนัก
บางคราอาจขื่นสะอื้นฮักฮัก
บางคราชื่นนักคือรักนะเอง
ปรายแสงแห่งฝันดวงนั้นสิพร่าง
ฟ้ากว้างทางฝันรุกรันระเร่ง
มุ่งมั่นวันคืนหวานชื่นเลบง
ร้องเพลงพราวพร้อยเรียงร้อยสราญ
ไม่หวั่นครั่นคร้ามตามอุปสรรค
หาญหักสู้ได้ด้วยใจสมาน
สองใจเป็นหนึ่งใจจึงตระการ
ชื่นบานเบิกหล้ามรรคาเจริญ
สูงสุดในหล้าเจิดจ้าไฉน
หัวใจจึงมั่นควรสรรเสริญ
เฟื่องฟุ้งรุ่งเรืองใช่เรื่องเผอิน
โลกเดินโดยจักรแห่งรักอนันต์
กามนิต - ๑๙ เม.ย.๕๕
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 04:38:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ความรัก (อ่าน 20567 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: