มิบังอาจ ไปสอน ท่านผู้รู้
ด้วยยังคง ด้อยอยู่ ดูศึกษา
ยังหัดอ่าน กอไก่ และกอกา
เรื่องวิชา กานท์กลอน ช่างอ่อนนัก
สอนวิชา รักให้ เอาไหมท่าน
จักมิหวั่น สอนไป ได้ประจักษ์
ถือว่าเก่ง ชำนาญ ด้านการรัก
ไม่เคยทัก หักอก ของผู้ใด
ใกล้เวลา เที่ยงวัน ฉันเร่งสอน
หยุดพักผ่อน หย่อนหยุด รุดมาให้
สอนสะกด รสหวาน ซ่านทรวงใน
ตัวต่อตัว สอนไป ไร้ทุกข์ตรม
พันทอง
..............
อยากเรียนกลอนแต่สอนวิชารัก
ต้องคิดหนักบทซ้ำทำขื่นขม
ตำราร้อยเล่มเกวียนเขียนจนซม
ยังโง่งมรันทดบทใหม่มี
แต่บทกลอนสอนอยู่รู้จำได้
นำมาใช้เขียนส่งลงบ้านนี่
ผิดไปบ้างเพี้ยนบ้างทางกวี
รูปแบบชี้คล้ายกฏกำหนดตาม
เสียงสามัญห้ามใช้ในวรรคหนึ่ง
แต่พอถึงวรรคสองเสียงต้องห้าม
คือสามัญกับตรีนี้ไม่งาม
พอวรรคสามและสี่ตรีสามัญ
เป็นแบบบทคุณครูผู้สั่งสอน
หัดเขียนกลอนจำไว้ให้ได้นั่น
บทเรียนรักเรียนไงตามไม่ทัน
ทั้งตะวันจันทรามาอ้างอิง
ดวงดาราเมฆบังยังสร้างสรรค์
กลายปิดกั้นรักเขาเดายากยิ่ง
จะสอนตัวต่อตัวกลัวใจจริง
กลัวโดนทิ้งอกหัก นำรักคืน.
นพ
19 เม.ย.55