นกน้อยหัดบินไปไม่ยั้งคิด
หลงมาติดกับดักปักใจหลง
คิดว่าตังเก่งนักมักทรนง
จุดประสงค์คงมั่นฉันแน่จริง
อยากบินเองไม่ฟังคำสั่งแม่
คิดว่าแน่กว่าใครในทุกสิ่ง
นกน้อยจ๋าน่าสงสารเจ้าเสียจริง
เรื่องทุกสิ่งทำไปไม่ใคร่ครวญ
ผลสุดท้ายก็บินไปไม่รอด
ความคิดจอดตรงนี้ไม่อาจหวล
หยิ่งผยองเกินจริงสิ่งที่ควร
สุดท้ายม้วนอับอายขายหน้าไป
ไม่หยุดคิดซักหน่อยค่อยบินต่อ
ฟังแม่พ่อสักหน่อยค่อยเฉไฉ
ความคิดเจ้าไม่แน่เกินกว่าใคร
เหตุไฉนเจ้าอยากเด่นเช่นหอคอย .
หนามเตย