....กินน้ำตา ต่างข้าว ปวดร้าวใจ
สุนทรวิทย์
เสียงอึ่งอ่างยังร้องก้องลำธาร
มิใช่นานเมื่อคืนตื่นร่ำไห้
ฝนกระหน่ำลมรักหักห้วงใจ
พี่หนีไปทิ้งให้น้องต้องช้ำตรม
หญิงคนใหม่เขาซิ่งทิ้งซิท่า
แกล้งเอาหน้ามายื่นกล้ำกลืนข่ม
เป็นเยี่ยงไรกับคำรักลมลม
น้ำผึ้งขมผสมแห้วรู้แล้ว..หม่ายยย
..ซ้อสี่..กุสุมา..
สุนทรวิทย์
เสียงอึ่งอ่างยังร้องก้องลำธาร
มิใช่นานเมื่อคืนตื่นร่ำไห้
ฝนกระหน่ำลมรักหักห้วงใจ
พี่หนีไปทิ้งให้น้องต้องช้ำตรม
หญิงคนใหม่เขาซิ่งทิ้งซิท่า
แกล้งเอาหน้ามายื่นกล้ำกลืนข่ม
เป็นเยี่ยงไรกับคำรักลมลม
น้ำผึ้งขมผสมแห้วรู้แล้ว..หม่ายยย
..ซ้อสี่..กุสุมา..
พี่ไปหา ประสบการณ์ กรำงานหนัก
มิได้พัก สักวัน หมั่นขวนขวาย
หวังให้น้อง สุขสันต์ ยามบั้นปลาย
ถึงเหนื่อยหน่าย อ่อนล้า ยอมฝ่าฟัน
น้องจงอย่า ขุ่นข้อง มองเป็นอื่น
แล้วมะรืน จะลอบ มาปลอบขวัญ
หนีเถ้าแก่ หลบมา สักห้าวัน
เพื่อยืนยัน ว่าพี่ มีน้ำใจ
สุนทรวิทย์
มิได้พัก สักวัน หมั่นขวนขวาย
หวังให้น้อง สุขสันต์ ยามบั้นปลาย
ถึงเหนื่อยหน่าย อ่อนล้า ยอมฝ่าฟัน
น้องจงอย่า ขุ่นข้อง มองเป็นอื่น
แล้วมะรืน จะลอบ มาปลอบขวัญ
หนีเถ้าแก่ หลบมา สักห้าวัน
เพื่อยืนยัน ว่าพี่ มีน้ำใจ
สุนทรวิทย์