ให้รอคอย แค่นี้ ยังมีหน้า
หลั่งน้ำตา สำออย พลอยหมั่นไส้
แค่สิบปี แป็บเดียว เกี่ยวฤทัย
ฉันเป็นหญิง ยังทนได้ ไม่เห็นตาย
ยามตะวัน ชิงพลบ หัดหลบเลี่ยง
จะมองเมียง ทำไม ให้ใจหาย
จงมองทาง ข้างอุษา ดาราพลาย
อย่าฟูมฟาย เลยหนอ พอเสียที
ฉันยังรัก คงมั่น ไม่ปันอื่น
แม้กล้ำกลืน ฝืนหม่น มิบ่นหนี
จงสร้างเนื้อ สร้างตัว อย่ารอรี
เงินพี่มี เมื่อไหร่ ให้บอกมา
พันทอง
หลั่งน้ำตา สำออย พลอยหมั่นไส้
แค่สิบปี แป็บเดียว เกี่ยวฤทัย
ฉันเป็นหญิง ยังทนได้ ไม่เห็นตาย
ยามตะวัน ชิงพลบ หัดหลบเลี่ยง
จะมองเมียง ทำไม ให้ใจหาย
จงมองทาง ข้างอุษา ดาราพลาย
อย่าฟูมฟาย เลยหนอ พอเสียที
ฉันยังรัก คงมั่น ไม่ปันอื่น
แม้กล้ำกลืน ฝืนหม่น มิบ่นหนี
จงสร้างเนื้อ สร้างตัว อย่ารอรี
เงินพี่มี เมื่อไหร่ ให้บอกมา
พันทอง
บอกให้รอ ฉันก็รอ มิท้อถอย
ข่มใจคอย เข้านี่ ปีสิบห้า
หรือจะให้ ฉันทน จนชรา
ช่างมารยา กลอกกลิ้ง กว่าหญิงใด
แล้วนั่นอุ้ม ลูกใคร ไว้บนตัก
พอฉันทัก ยังอำ ทำลักไก่
ตอบข้างข้าง คูคู อยู่ร่ำไป
น่าช้ำใจ โศกศัลย์ ถูกพันลวง
สุนทรวิทย์
ข่มใจคอย เข้านี่ ปีสิบห้า
หรือจะให้ ฉันทน จนชรา
ช่างมารยา กลอกกลิ้ง กว่าหญิงใด
แล้วนั่นอุ้ม ลูกใคร ไว้บนตัก
พอฉันทัก ยังอำ ทำลักไก่
ตอบข้างข้าง คูคู อยู่ร่ำไป
น่าช้ำใจ โศกศัลย์ ถูกพันลวง
สุนทรวิทย์