Re: รักร้างเมื่อย่างหนาว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 03:16:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: รักร้างเมื่อย่างหนาว  (อ่าน 3138 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 18 เมษายน 2012, 04:51:PM »

ให้รอคอย แค่นี้ ยังมีหน้า
หลั่งน้ำตา สำออย พลอยหมั่นไส้
แค่สิบปี แป็บเดียว เกี่ยวฤทัย
ฉันเป็นหญิง ยังทนได้ ไม่เห็นตาย

ยามตะวัน ชิงพลบ หัดหลบเลี่ยง
จะมองเมียง ทำไม ให้ใจหาย
จงมองทาง ข้างอุษา ดาราพลาย
อย่าฟูมฟาย เลยหนอ พอเสียที

ฉันยังรัก คงมั่น ไม่ปันอื่น
แม้กล้ำกลืน ฝืนหม่น มิบ่นหนี
จงสร้างเนื้อ สร้างตัว อย่ารอรี
เงินพี่มี เมื่อไหร่ ให้บอกมา
พันทอง


บอกให้รอ  ฉันก็รอ  มิท้อถอย
ข่มใจคอย  เข้านี่  ปีสิบห้า
หรือจะให้  ฉันทน  จนชรา
ช่างมารยา  กลอกกลิ้ง  กว่าหญิงใด

แล้วนั่นอุ้ม  ลูกใคร  ไว้บนตัก
พอฉันทัก  ยังอำ  ทำลักไก่
ตอบข้างข้าง  คูคู  อยู่ร่ำไป
น่าช้ำใจ  โศกศัลย์  ถูกพันลวง ร้องไห้งอแง

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

อริญชย์, Khondoendin, สุนันยา, D, panthong.kh, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ดาว อาชาไนย, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s