แม้ดวงดาวพราวแสงไม่แรงเท่า
ไม่ร้อนเร่าเผาแผดดั่งแดดนี่
อาจสว่างข้างแรมแย้มรุจี
เป็นแสงสีคลี่ใจให้รัญจวน
สุริยาพาแสงอันแรงร้อน
มันสะท้อนย้อนตาไม่กล้าสวน
หากจะเพ่งพินิจมิบังควร
เกรงจะกวนดวงเนตรเวทนา
อันแสงจันทร์ปันแสงไม่แรงเท่า
แต่จะเฝ้าเมามองไม่เต็มหน้า
เพียงหนึ่งเดือนเคลื่อนคล้อยน้อยเพลา
จะเห็นเต็มสองตาแค่หนึ่งคืน
หากแสงดาวสกาวใสไม่ร่วงฟ้า
สิ้นทิวาดารกายังดาษดื่น
ทอประกายรายระยับประดับพื้น
นภาลุ่มชุ่มชื้นระรื่นเอย
ไม่ร้อนเร่าเผาแผดดั่งแดดนี่
อาจสว่างข้างแรมแย้มรุจี
เป็นแสงสีคลี่ใจให้รัญจวน
สุริยาพาแสงอันแรงร้อน
มันสะท้อนย้อนตาไม่กล้าสวน
หากจะเพ่งพินิจมิบังควร
เกรงจะกวนดวงเนตรเวทนา
อันแสงจันทร์ปันแสงไม่แรงเท่า
แต่จะเฝ้าเมามองไม่เต็มหน้า
เพียงหนึ่งเดือนเคลื่อนคล้อยน้อยเพลา
จะเห็นเต็มสองตาแค่หนึ่งคืน
หากแสงดาวสกาวใสไม่ร่วงฟ้า
สิ้นทิวาดารกายังดาษดื่น
ทอประกายรายระยับประดับพื้น
นภาลุ่มชุ่มชื้นระรื่นเอย
เมฆสีรุ้ง
๑๗ เม.ย. ๒๕๕๕
๑๗ เม.ย. ๒๕๕๕
อยากส่องแสงเทียบชั้นกับอาทิตย์
แต่หมดสิ้นอาทิตย์มาก็อดเผย
แพ้อาทิตย์สิ้นท่าเหมือนอย่างเคย
เหลือจะเอ่ยเกินจะอดประชดมัน
อยากให้ใครเห็นค่ายามฟ้าสว่าง
แสงดาวย่อมจืดจางอ่อนแปรผัน
เธอจึงไม่เห็นแสงดาวตอนกลางวัน
แต่ว่าฉันยังเห็นเธอไม่เปลี่ยนไป
darkness_hero
แต่หมดสิ้นอาทิตย์มาก็อดเผย
แพ้อาทิตย์สิ้นท่าเหมือนอย่างเคย
เหลือจะเอ่ยเกินจะอดประชดมัน
อยากให้ใครเห็นค่ายามฟ้าสว่าง
แสงดาวย่อมจืดจางอ่อนแปรผัน
เธอจึงไม่เห็นแสงดาวตอนกลางวัน
แต่ว่าฉันยังเห็นเธอไม่เปลี่ยนไป
darkness_hero