ท่านอริญชญ์ช่างสรร คำนั้นคำนี้
มาชวนชี้สู่ฝัน สุขสันต์สุขสม
คนนั้นนิดคนนี้หน่อย ค่อยชื่นค่อยชม
แสนภิรมย์สมสู่ ทุกผู้ทุกคน
ด้วยใจด้วยจิต คิดด้วย เป็นมวยวัด
อาจเซอาจซัด ตัดขาให้พาหม่น
ไม่ซมไม่ซ้อม ยอมชก ตลกตน
ถลุงถลน ป่นแน่ มาแพ้ทาง
มองกองเชียร์เพลียใจ ให้เหงาให้หงอย
มองน้องกลอยกลับเมิน เขาเหินเขาห่าง
มองคู่ชกอกเด่น เกินเว้นเกินวาง
มองช่วงล่าง อย่างเพลิน เกินว่างเกินเว้น
กัดฟงกัดฟัน ขันสู้ เป็นคู่ชก
จิ้งจักจิ้งจก ร้องทัก ไม่ยักเห็น
ประหมกประหมัด ขัดศอกตอกกระเด็น
เข้าคุมเข้าเค้น เห็นจังจัง..ต้องนั่งงง
รูปมวยเขา กับฉัน เต้นตันเต้นตอด
หมัดส่ายสอดกอดปล้ำ จะซ้ำจะส่ง
ตีกรรเชียงเลี่ยงหาย ส่ายเอวส่ายองค์
ปล่อยหมัดส่งตรงเป้า จนเง้าจนงอน
กรรมกงกรรมการ ลนลาน เข้ากางกั้น
ตรงโน้นตรงนั้น มันฟาล์ว เขากล่าวสอน
เอาหมงเอาหมัด ซัดเข้า เศร้าแน่นอน
เจ้าหลงเจ้าหล่อน เป็นหญิง เลือกสิ่งควร..
มาชวนชี้สู่ฝัน สุขสันต์สุขสม
คนนั้นนิดคนนี้หน่อย ค่อยชื่นค่อยชม
แสนภิรมย์สมสู่ ทุกผู้ทุกคน
ด้วยใจด้วยจิต คิดด้วย เป็นมวยวัด
อาจเซอาจซัด ตัดขาให้พาหม่น
ไม่ซมไม่ซ้อม ยอมชก ตลกตน
ถลุงถลน ป่นแน่ มาแพ้ทาง
มองกองเชียร์เพลียใจ ให้เหงาให้หงอย
มองน้องกลอยกลับเมิน เขาเหินเขาห่าง
มองคู่ชกอกเด่น เกินเว้นเกินวาง
มองช่วงล่าง อย่างเพลิน เกินว่างเกินเว้น
กัดฟงกัดฟัน ขันสู้ เป็นคู่ชก
จิ้งจักจิ้งจก ร้องทัก ไม่ยักเห็น
ประหมกประหมัด ขัดศอกตอกกระเด็น
เข้าคุมเข้าเค้น เห็นจังจัง..ต้องนั่งงง
รูปมวยเขา กับฉัน เต้นตันเต้นตอด
หมัดส่ายสอดกอดปล้ำ จะซ้ำจะส่ง
ตีกรรเชียงเลี่ยงหาย ส่ายเอวส่ายองค์
ปล่อยหมัดส่งตรงเป้า จนเง้าจนงอน
กรรมกงกรรมการ ลนลาน เข้ากางกั้น
ตรงโน้นตรงนั้น มันฟาล์ว เขากล่าวสอน
เอาหมงเอาหมัด ซัดเข้า เศร้าแน่นอน
เจ้าหลงเจ้าหล่อน เป็นหญิง เลือกสิ่งควร..
"บ้านริมโขง"
๑๗ เมษายน ๒๕๕๕
ขออำไพให้วางคนละบท ผมกลับกดลงไว้..ไปหนึ่งเรื่อง