น้องนั่งอยู่หัวกะไดที่ชายน้ำ
พี่ลอยลำเรือเที่ยวมาเกี้ยวเอ่ย
เป็นกลอนกานท์บ้านทุ่งมุ่งชิดเชย
ขอเป็นเขยบ้านนอก...บอกว่ารักจริง
น้องเตรียมตัวอาบน้ำเมื่อยามพลบ
ต้องคอยหลบสายตา..ท่าอ้อยอิ่ง
หนุ่มท้ายคุ้งแอบมองน้องหลบพิง-
ข้างตลิ่งกอกกเกือบตกกะได
กระโจมอกเกาะเนิน..เขินนะพี่
จะหลบหนีก็ไม่รู้..จะไปอยู่ไหน
คนในเรือทายทัก..กระอักกระอ่วนใจ
แกล้งไถลตกน้ำ..ดำหนีเธอ
แซมค่ะ
เห็นผ้าถุง หลุดลุ่ย ตอนพุ้ยน้ำ
พี่รีบดำ จดจ้อง ตอนน้องเผลอ
มองจนปวด ลูกตา หาไม่เจอ
นี่คงเธอ วิตก เลิกพกพา
เก็บไว้บ้าน แน่แท้ แม่คุณเอ๋ย
หวงจริงเลย ขยัน หมั่นรักษา
ขอสักครั้ง อยากเห็น เป็นบุญตา
กรุณา นำมาด้วย อย่าขวยเลย
สุนทรวิทย์
พี่รีบดำ จดจ้อง ตอนน้องเผลอ
มองจนปวด ลูกตา หาไม่เจอ
นี่คงเธอ วิตก เลิกพกพา
เก็บไว้บ้าน แน่แท้ แม่คุณเอ๋ย
หวงจริงเลย ขยัน หมั่นรักษา
ขอสักครั้ง อยากเห็น เป็นบุญตา
กรุณา นำมาด้วย อย่าขวยเลย
สุนทรวิทย์
เห็นตุ๊บป่อง สองลูก ผูกลอยน้ำ
รีบพายจ้ำ ออกไป อะไรเอ่ย
ลองจับดู หยุ่นหยุ่น ของคุ้นเคย
แม่เจ้าเว้ย ฟองน้ำ ใครทำนม
รพีกาญจน์ พายผ่านมาพอดี