มาเขียนวน กลบท "สะบัดสะบิ้ง"
ให้เพราะพริ้ง คำคละ สละสลวย
ให้ดื่มด่ำ คำคุ้ม กระชุ่มกระชวย
ให้ชอบด้วย คำอุ่น ละมุลละไม
ก่อนจะเริ่ม ใจตก ระหกระเหี่ย
หาคำใช้ ไม่รายเรี่ย ฉะนี้ฉไน
ก็ท้อแท้ หมดสนิท กระจิตกระใจ
แล้วเริ่มไล่ เรียงศัพท์ ประคับประคอง
หลังรวมได้ ตัวฉัน ขมันขมี
เรียงวลี ร้อยผล สนนสนอง
แข่งเวลา แข่งประสงค์ ประลงประลอง
เพราะใจร้อง อย่างเรียก ตะเกียกตะกาย
"สะบิ้งสะบัด" ขัดกฎ จากบทเก่า
สลักเสลา หน้างบ้าง ทางหลังหาย
สติสตัง เริ่มรุด หลุดจากกาย
กระจัดกระจาย จนพอ จึงขอลา~
ความรู้เพิ่มเติม ถ้าเล่นคำด้านหน้า เป็นกลบท"สะบิ้งสะบัด" ด้านหลังคือกลบท"สะบัดสะบิ้ง" ตรงกลางจะเป็นกลบท"สะบัดจริงสะบิ้งจัด" หน้าหลังจะเป็นกลบท"นานาสะบัดสารพัดสะบิ้ง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
