ปล่อยไป ไม่รู้ไม่ชี้ จะดีกว่า
หยิบนำมา โฉบเฉี่ยว พูดเกี่ยวข้อง
นิรโทษกรรม นำมาปรอง
ซีกจะดอง ถ่วงเถือ เหลือหมดดี
864
ฟังถึงขั้น พินาศ ประกาศศึก
สิ้นสำนึก อนาถ ชาติป่นปี้
แย่งอำนาจ ขาดศีลธรรม คอยย่ำยี
ประชาชี ทุกข์ทน หมองหม่นใจ
865
โอ้ ชีวิต อนิจจัง สังขารล่อง
เราคงม่อง สักวัน มันคืบใกล้
ทั่วถิ่นแคว้น แสนสุข ลุกเป็นไฟ
พวกจันใล ทาสทอง ครองบ้านเมือง
866
รพีกาญจน์ 59