คำว่ารัก เคยให้ ไว้ก่อนหน้า
หรือลืมแล้ว สัญญา คราเสกสรรค์
ร้อยอักษร กลอนมา ว่ารักกัน
ตราปชั่วฟ้า มิผัน คำสัญญา
ดูหรือใจ ของคน วกวนแท้
ช่างเปลี่ยนแปร ง่ายดาย ไม่ห่วงหา
คิดบ้างไหม ว่าใคร เสียน้ำตา
ทรมา ร้าวราน ต้องซานซม
สู้อุตส่าห์ มอบรัก ภักดีมั่น
เฝ้ารอวัน เวลาพาสุขสม
ร้ายเสียจริง ทิ้งน้อง ให้หมองตรม
ถูกทับถม เย้ยหยัน ทุกวันคืน
ขอให้เธอ โชดดีนะที่รัก
เมื่อคิดหัก เหหัน ฉัน...ไม่ฝืน
เพราะดื้อเอง จึงช้ำ และกล้ำกลืน
จะขอยืน อยู่อย่างที่ ไม่มีเธอ....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
