รักคือความห่วงหาศรัทธามั่น
รักคือความผูกพันด้วยฝันใฝ่
รักคือความมั่นคงส่งออกไป
รักคือความจริงใจมอบให้กัน
แม้ว่าการรอคอยพาหงอยเศร้า
แม้ว่าการคอยเฝ้านั้นเราฝัน
แม้ว่าการเขียนคำนำรำพัน
แม้ว่าการสื่อนั้นจะเนิ่นนาน
ไม่เคยท้อต่อหมายปลายทางมุ่ง
ไม่เคยท้อวันพรุ่งไม่ปรุงหวาน
ไม่เคยท้อเลยหนอต่ออาการ
ไม่เคยท้อต่อมานจะซานซม
หนึ่งคือเธอเท่านั้นในวันนี้
หนึ่งคือเธอได้พลีฤดีสม
หนึ่งคือเธอเสมอไปในนิยม
หนึ่งคือเธอทุกลม-หายใจคอย
เมื่อความรักปักมั่นเกินกั้นจาก
เมื่อความรักล้นหลากได้ฝากถ้อย
เมื่อความรักที่เกิดสุดเลิศลอย
เมื่อความรักถักร้อยหวังคอยเคียง
คือสำนึกระลึกมั่นทุกวันผ่าน
คือสำนึกตลอดกาลสารส่งเสียง
คือสำนึกตรึกหมายปลายสำเนียง
คือสำนึกคำเรียง..เพียงเพื่อเธอ.
รักคือความผูกพันด้วยฝันใฝ่
รักคือความมั่นคงส่งออกไป
รักคือความจริงใจมอบให้กัน
แม้ว่าการรอคอยพาหงอยเศร้า
แม้ว่าการคอยเฝ้านั้นเราฝัน
แม้ว่าการเขียนคำนำรำพัน
แม้ว่าการสื่อนั้นจะเนิ่นนาน
ไม่เคยท้อต่อหมายปลายทางมุ่ง
ไม่เคยท้อวันพรุ่งไม่ปรุงหวาน
ไม่เคยท้อเลยหนอต่ออาการ
ไม่เคยท้อต่อมานจะซานซม
หนึ่งคือเธอเท่านั้นในวันนี้
หนึ่งคือเธอได้พลีฤดีสม
หนึ่งคือเธอเสมอไปในนิยม
หนึ่งคือเธอทุกลม-หายใจคอย
เมื่อความรักปักมั่นเกินกั้นจาก
เมื่อความรักล้นหลากได้ฝากถ้อย
เมื่อความรักที่เกิดสุดเลิศลอย
เมื่อความรักถักร้อยหวังคอยเคียง
คือสำนึกระลึกมั่นทุกวันผ่าน
คือสำนึกตลอดกาลสารส่งเสียง
คือสำนึกตรึกหมายปลายสำเนียง
คือสำนึกคำเรียง..เพียงเพื่อเธอ.
"บ้านริมโขง"
๑๕ เมษายน ๒๕๕๕
รักที่มี มอบให้ ด้วยใจหวัง
รักที่สร้าง เป็นพลัง ดั่งเสนอ
รักทีบอก ออกมา ค่าคือเธอ
รักที่มั่น อยู่เสมอ ใช่เผลอไป
แม้ว่านานแค่ไหนมิกรายผัน
แม้ว่ากาลผ่านวัน นั้นเพียงไหน
แม้ว่าต้องรอนร้าว เศร้าหทัย
แม้ว่าใจ ร่ำไห้ ยังหมายคอย
ไม่เคยลืมสักวันสัมพันธ์ก่อน
ไม่เคยอ้อน ใครอื่น ทุกคืนหงอย
ไม่เคยเลย สักครั้ง ความหวังลอย
ไม่เคยปล่อย รักคลาย แม้นใจตรม
หนึ่งคือเธอ เสมอมั่น ที่ฝันใฝ่
หนึ่งคือใจ รักจริง หวังอิงสม
หนึ่งคือเพียงเคียงขวัญมั่นภิรมย์
หนึ่งคือพรหมมอบมา อย่าลาเลือน
เมื่อมีรัก ปักทรวง จึ่งทวงถาม
เมื่อมีรัก ฝากนาม ย้ำเสมือน
เมื่อมีรัก พักใจ จึ่งใคร่เตือน
เมื่อมีรัก อย่าเคลื่อนทำเชือนแชร์
คือดวงจิต คิดถึง รำพึงผ่าน
คือดวงจิต พิศกาล สมานแผล
คือดวงจิต เผยปอง จ้องดูแล
คือดวงจิต รักแท้....แค่เพียงเธอ
“สุนันยา”
รักที่สร้าง เป็นพลัง ดั่งเสนอ
รักทีบอก ออกมา ค่าคือเธอ
รักที่มั่น อยู่เสมอ ใช่เผลอไป
แม้ว่านานแค่ไหนมิกรายผัน
แม้ว่ากาลผ่านวัน นั้นเพียงไหน
แม้ว่าต้องรอนร้าว เศร้าหทัย
แม้ว่าใจ ร่ำไห้ ยังหมายคอย
ไม่เคยลืมสักวันสัมพันธ์ก่อน
ไม่เคยอ้อน ใครอื่น ทุกคืนหงอย
ไม่เคยเลย สักครั้ง ความหวังลอย
ไม่เคยปล่อย รักคลาย แม้นใจตรม
หนึ่งคือเธอ เสมอมั่น ที่ฝันใฝ่
หนึ่งคือใจ รักจริง หวังอิงสม
หนึ่งคือเพียงเคียงขวัญมั่นภิรมย์
หนึ่งคือพรหมมอบมา อย่าลาเลือน
เมื่อมีรัก ปักทรวง จึ่งทวงถาม
เมื่อมีรัก ฝากนาม ย้ำเสมือน
เมื่อมีรัก พักใจ จึ่งใคร่เตือน
เมื่อมีรัก อย่าเคลื่อนทำเชือนแชร์
คือดวงจิต คิดถึง รำพึงผ่าน
คือดวงจิต พิศกาล สมานแผล
คือดวงจิต เผยปอง จ้องดูแล
คือดวงจิต รักแท้....แค่เพียงเธอ
“สุนันยา”