ของเคยกินไม่ได้กินจนลิ้นแห้ง
แล้วเสแสร้งว่าเบื่อเหลือนักหนา
ของเคยดูไม่ได้ดูผู้งามตา
ก็แสร้งว่าเบื่อมองลำพองใจ
เคยมีคู่ขาดคู่ดูแห้งเหี่ยว
หมดคนเกี่ยวว่าเบื่อเหลือไฉน
สิ่งที่เบื่อล้วนเคยเอ่ยทำไม
คนอื่นได้สาสมถล่มตน
ไม่เชื่อหรอกว่าจริงสิ่งที่กล่าว
ไม่เชื่อหรอกว่าสาวร้าวหมองหม่น
เชื่อเบื่อเบื่ออยากอยากจากกมล
เชื่อซ่อนกลบนลีลาภาษากานท์
วัวเคยขาม้าเคยขี่มีไหมเบื่อ
แกงขาดเกลือเบื่อไหมไปใส่หวาน
คนเคยคู่ย่อมรู้อยู่ไม่นาน
ปากประจานแต่ใจ..ทำไมซน.
แล้วเสแสร้งว่าเบื่อเหลือนักหนา
ของเคยดูไม่ได้ดูผู้งามตา
ก็แสร้งว่าเบื่อมองลำพองใจ
เคยมีคู่ขาดคู่ดูแห้งเหี่ยว
หมดคนเกี่ยวว่าเบื่อเหลือไฉน
สิ่งที่เบื่อล้วนเคยเอ่ยทำไม
คนอื่นได้สาสมถล่มตน
ไม่เชื่อหรอกว่าจริงสิ่งที่กล่าว
ไม่เชื่อหรอกว่าสาวร้าวหมองหม่น
เชื่อเบื่อเบื่ออยากอยากจากกมล
เชื่อซ่อนกลบนลีลาภาษากานท์
วัวเคยขาม้าเคยขี่มีไหมเบื่อ
แกงขาดเกลือเบื่อไหมไปใส่หวาน
คนเคยคู่ย่อมรู้อยู่ไม่นาน
ปากประจานแต่ใจ..ทำไมซน.
"บ้านริมโขง"