ฉันตั้งตารอคอยอย่างสร้อยเศร้า
แม้เพียงเงาไม่มาจนฟ้าสาง
คอยจากเดือนเป็นปีไม่มีลาง
สุดอ้างว้างว้าเหว่จนเซซัง
ทำไมหนอใจดำช่างทำได้
เธอจากไปไม่หวนทวนความหลัง
หรือฉันทำให้หญิงนั้นชิงชัง
จึ่งหมดหวังเสียแล้วหรือแก้วตา
จะให้คอยถึงไหนหนอใจเจ้า
จะให้เศร้าเพียงใดพิไรหา
จะเจ็บช้ำทำไมไม่พูดจา
เชิญดุด่า,ฆ่าแกง,อย่าแกล้งกัน
ฉันยอมแล้วทุกอย่างอย่าห่างเหิน
ฉันยอมเดินลุยไฟอย่างไม่หวั่น
ฉันยอมแพ้แก่เธอเพ้อทุกวัน
เพียงจอมขวัญกลับมา ฆ่าให้ตาย
“ไพร พนาวัลย์”
แม้เพียงเงาไม่มาจนฟ้าสาง
คอยจากเดือนเป็นปีไม่มีลาง
สุดอ้างว้างว้าเหว่จนเซซัง
ทำไมหนอใจดำช่างทำได้
เธอจากไปไม่หวนทวนความหลัง
หรือฉันทำให้หญิงนั้นชิงชัง
จึ่งหมดหวังเสียแล้วหรือแก้วตา
จะให้คอยถึงไหนหนอใจเจ้า
จะให้เศร้าเพียงใดพิไรหา
จะเจ็บช้ำทำไมไม่พูดจา
เชิญดุด่า,ฆ่าแกง,อย่าแกล้งกัน
ฉันยอมแล้วทุกอย่างอย่าห่างเหิน
ฉันยอมเดินลุยไฟอย่างไม่หวั่น
ฉันยอมแพ้แก่เธอเพ้อทุกวัน
เพียงจอมขวัญกลับมา ฆ่าให้ตาย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
