กลับมาแล้ว หลายวัน หวั่นยิ่งนัก
กลัวคนรัก เปลี่ยนไป ให้ถอดถอน
คิดขึ้นมา คราใด ใจร้าวรอน
ยังห่วงหา อาทร จนร้อนทรวง
เมื่อเช้านี้ เดินผ่าน หน้าบ้านพี่
ปวดฤดี แทบแย่ แคร์ทุกช่าง
เห็นพี่มี หญิงอื่น ลืมพุ่มพวง
น้ำตาร่วง ไหลหยด รดสองปราง
อยากจะเข้า ไปทัก ชักหวาดหวั่น
กลัวพี่นั้น ทำเมิน เดินเหินห่าง
จึงตัดใจ หนีหน้า มาตามทาง
สุดอ้างว้าง ว้าเหว่ จบเห่กัน
พันทอง