โลกของฉันวันนี้ที่อยู่ได้
เพราะฝากใจไว้ที่โลกสีม่วง
พบคนคอเดียวกันหมั่นเดินควง
รอพุ่มพวงมาออนคอยอ้อนเธอ
ได้พบเพื่อน,น้อง,หลานมาสานต่อ
เฝ้าหยอกล้อก่อร่างพร่างเสนอ
แสนอบอุ่นไอคำที่พร่ำเพ้อ
ได้พบเจอทุกวัน ประชันกลอน
พบน้ำใจไมตรีมีหลายหลาก
เข้ามาฝากเคียงคู่ผู้ออดอ้อน
พาเพลิดเพลินเจริญใจ,ไยเง้างอน
บางใครย้อนยั่วเย้าเฝ้าติดตาม
โลกใบนี้มีรักยามพักผ่อน
แม้หนาวร้อนเพียงใดไม่มองข้าม
ฤาน้ำท่วม,ฝนแล้ง,ทุกแก่งคาม
ขอเยี่ยมยามความฝันทุกวันคืน
“ไพร พนาวัลย์”