ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
ริมระเบียงมุมโปรด..ขอโทษนะคะ
อิฉันน่ะนอนเหยียดยาวหาวปากกว้าง
ลมรวยรินเย็นฉ่ำอยู่ท่ามกลาง-
มวลไม้พร่างพราวดอกออกแข่งกัน
เสียงนกร้องจุ๊บจิ๊บ..กระจิบ..กระจอก
เจ้ากระรอกคิกคักสุขนักฉัน
เพลินชมนก..ชมไม้ในไพรวัน
แอบนั่งฝันถึงแฟนแสนสุขใจ
ได้ยินเสียงโทรศัพท์รับเร็วรี่
ทำนองรักอย่างนี้..พี่ใช่ไหม
รออยู่นานพี่ขา..มาไวไว
อยู่ที่ไหน..ฮันนี่ น้องนี้คอย
พลันสายฟ้าฟาดเปรี้ยง..เสียงสะท้าน
หัวใจน้อยแตกซ่านกระเซ็นฝอย
เสียงปลายทางเอ่ยมา...ว่า “อย่าคอย”
รักมันกร่อย “ขอจบกัน” ณ วันนี้
แซมค่ะ
♥ คุยมือถือ...แม้ฝนไม่ตก ก็อาจตายได้...
ขออภัยท่านเจ้าของกระทู้..แซมหยอกเล่นค่ะ... ♥
เสียงฟ้าฟาด แค่นี้ ไยลี้หลบ
รอก่อนหนา มาซบ ที่อกพี่
เจ้าคงกลัว ตัวสั่น ขวัญฤดี
อันเสียงเปรี้ยง ครานี้ อย่ามีตรม
ยังรักน้อง ปองนุช สุดสวาท
พี่พลั้งพลาด ไปบ้าง อย่าร้างสม
แม้ฤทัย เหลวแหลก แตกซานซม
จะขอก้ม หน้ารับ อย่างฉับพลัน
จะคืนหวน ทวนกลับ ไปรับน้อง
ร่วมหอห้อง เคียงกาย คลายโศกศัลย์
เจ้าอย่าหมอง ไปเลย นะแจ่มจันทร์
จักสุขสันต์ วันรื่น ชื่นชีวา
พันทอง