.jpg)
จากเพียงตัวหัวใจยังใฝ่หา
ร่ำโศกาพาหม่นคนโศกศัลย์
คิดถึงเอย ถึงเจ้า เฝ้าคอยวัน
พร่ำรำพันหวั่นฤดีทุกที่คอย
กับใครเล่าเฝ้าถามคอยตามหา
ยามแหงนหน้าฟ้าโปร่งโล่งสุดสอย
ก้มมองดินดินแห้งแล้งแตกรอย
ล้วนพาพลอยลอยเศร้ารอเจ้าคืน
กับใจตนหม่นนักในรักนี้
หลายเดือนปีมีไหมวันใดชื่น
พอลืมตาเห็นภาพซึมทราบกลืน
หลับตาฝืนตื่นหาพาฝันครวญ
พิษร้ายนักรักนี้ที่แทรกซบ
พิษสยบลบจิตเคยคิดหวน
ให้ทดท้อรอหมายปลายกระบวน
...วันสมควรถ้วนโศก..ลาโลกไป.
ร่ำโศกาพาหม่นคนโศกศัลย์
คิดถึงเอย ถึงเจ้า เฝ้าคอยวัน
พร่ำรำพันหวั่นฤดีทุกที่คอย
กับใครเล่าเฝ้าถามคอยตามหา
ยามแหงนหน้าฟ้าโปร่งโล่งสุดสอย
ก้มมองดินดินแห้งแล้งแตกรอย
ล้วนพาพลอยลอยเศร้ารอเจ้าคืน
กับใจตนหม่นนักในรักนี้
หลายเดือนปีมีไหมวันใดชื่น
พอลืมตาเห็นภาพซึมทราบกลืน
หลับตาฝืนตื่นหาพาฝันครวญ
พิษร้ายนักรักนี้ที่แทรกซบ
พิษสยบลบจิตเคยคิดหวน
ให้ทดท้อรอหมายปลายกระบวน
...วันสมควรถ้วนโศก..ลาโลกไป.
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
