ประชดรักชักจันทร์มาปันโศก
อุตริพิโยคจึงโศกศัลย์
แม้นร้องร่ำคร่ำครวญแม่นวลพรรณ
เธอจะหันมาบ้างหรืออย่างไร
ถึงอ้อนจันทร์วันมืดพะอืดพะอม
คงสาสมคมรักเจ้าผลักไส
เขามิหวนคืนอกฟกช้ำใจ
ต้องร้องไห้หาคู่มาอยู่เคียง
มาบ่นพร่ำร่ำถ้อยคอยคิดถึง
รวมทั้งพึ่งดาวใสไร้สุรเสียง
คืนมืดหม่นหนคล้ำไร้สำเนียง
ฟังแค่เพียงเสียงลมจนขมใจ
อย่าทบทวนหวนถามถึงความหลัง
ถ้าเจ้าคลั่งเหลือเชื่อเหมือนเสือใหญ่
อย่าเก็บคำจำนานมันผลาญใคร
ก็ผลาญเจ้าอย่างไรต้องใจตรม
อุตริพิโยคจึงโศกศัลย์
แม้นร้องร่ำคร่ำครวญแม่นวลพรรณ
เธอจะหันมาบ้างหรืออย่างไร
ถึงอ้อนจันทร์วันมืดพะอืดพะอม
คงสาสมคมรักเจ้าผลักไส
เขามิหวนคืนอกฟกช้ำใจ
ต้องร้องไห้หาคู่มาอยู่เคียง
มาบ่นพร่ำร่ำถ้อยคอยคิดถึง
รวมทั้งพึ่งดาวใสไร้สุรเสียง
คืนมืดหม่นหนคล้ำไร้สำเนียง
ฟังแค่เพียงเสียงลมจนขมใจ
อย่าทบทวนหวนถามถึงความหลัง
ถ้าเจ้าคลั่งเหลือเชื่อเหมือนเสือใหญ่
อย่าเก็บคำจำนานมันผลาญใคร
ก็ผลาญเจ้าอย่างไรต้องใจตรม
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
