ร้อยกานท์กานท์งานกรองพ้องคำเขียน
คำเขียนเขียนเวียนวนจนหวั่นไหว
หวั่นไหวไหวในคำทำตกไป
ตกไปไปให้คิด จิต-วก-วน
วก-วน-วนกลกลอน อ้อนคำหวาน
คำหวานหวาน ขานความ ยามสับสน
สับสนสนบนบทรสกลอนกล
กลอนกลกลดลให้ใจผูกพัน
ผูกพันพันมั่นไว้ด้วยใจรัก
ใจรักรักภักดิ์เคียงเพียงพี่นั้น
พี่นั้นนั้นฉันคอยถ้อยฝากกัน
ฝากกันกันวันนี้ว่าพี่คอย
พี่คอยคอยร้อยกานท์สานดวงจิต
ดวงจิตจิตคิดนานพาลเหงาหงอย
เหงาหงอยหงอยพลอยช้ำน้ำตาปรอย
ตาปรอยปรอยน้อยใจใครลืมกัน......
"สุนันยา"
ลืมกันกันนั้นนานกานท์เรียงร้อย
เรียงร้อยร้อยถ้อยคำร่ำใฝ่ฝัน
ใฝ่ฝันฝันวันหนึ่งถึงสักวัน
สักวันวันนั้นนานกาลจากไป
จากไปไปในวันนั้นถึงแน่
ถึงแน่แน่แท้หนักสักแค่ไหน
แค่ไหนไหนได้เห็นเป็นเช่นไร
เช่นไรไรใครครวญชวนคิดถึง
คิดถึงถึงหนึ่งคราว่าอาจจาก
อาจจากจากพรากรักสักครั้งหนึ่ง
ครั้งหนึ่งหนึ่งพึ่งรักจักตราตรึง
ตราตรึงตรึงซึ้งจิตคิดถึงเอย
ถึงเอยเอยเผยคำนำมาฝาก
มาฝากฝากหากรักจักมาเผย
มาเผยเผยเปรยเปรียบเทียบมาเปรย
มาเปรยเปรยเอ่ยรักสักหนึ่งคำ
หทัยกาญจน์
๑๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
