ตอนวัยเด็ก ยังเล็ก ใจสับสน
หาตัวตน มั่นขีดเขียน เรียนให้เก่ง
คบเพื่อนฝูง ทำตนใหญ่ ใจนักเลง
ทำอวดเบ่ง หลายเรื่องราว ที่เข้ามา
เมื่อหวนคิด ถึงชีวิต ตอนวัยรุ่น
ปู่ขอบคุณ พ่อแม่เห็นแก่ การศึกษา
ท่านส่งเสริม เติมให้ได้ เรียนวิชา
ปู่อุตส่าห์ ดิ้นรน จนได้ดี
ถึงแม้ว่า ความหวัง ในครั้งแรก
จะต้องแลก ความคับข้อง มัวหมองศรี
มุ่งเพาะช่าง ยังกรุงเทพฯ ก็ตามที
แต่ต้องมี ความผิดหวัง มานั่งรอ
เมื่อน้าชาย ท่านมุ่งหมาย ให้เรียนครู
ด้วยหัวใจ ที่หดหู่ สิ้นหวังหนอ
สุดเสียดาย ในครั้งนั้น น้ำตาคลอ
ใจทดท้อ สุดผิดหวัง ไม่ตั้งใจ
วันเดือนปี หมุนเวียน เปลี่ยนชีวิต
ให้ได้คิด เริ่มพากเพียร เปลี่ยนนิสัย
ดวงชะตา ชี้ตัวตน มิโทษใคร
มีบุญได้ เป็นครู ...อยู่ชายแดน...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ เม.ย. ๕๕
หาตัวตน มั่นขีดเขียน เรียนให้เก่ง
คบเพื่อนฝูง ทำตนใหญ่ ใจนักเลง
ทำอวดเบ่ง หลายเรื่องราว ที่เข้ามา
เมื่อหวนคิด ถึงชีวิต ตอนวัยรุ่น
ปู่ขอบคุณ พ่อแม่เห็นแก่ การศึกษา
ท่านส่งเสริม เติมให้ได้ เรียนวิชา
ปู่อุตส่าห์ ดิ้นรน จนได้ดี
ถึงแม้ว่า ความหวัง ในครั้งแรก
จะต้องแลก ความคับข้อง มัวหมองศรี
มุ่งเพาะช่าง ยังกรุงเทพฯ ก็ตามที
แต่ต้องมี ความผิดหวัง มานั่งรอ
เมื่อน้าชาย ท่านมุ่งหมาย ให้เรียนครู
ด้วยหัวใจ ที่หดหู่ สิ้นหวังหนอ
สุดเสียดาย ในครั้งนั้น น้ำตาคลอ
ใจทดท้อ สุดผิดหวัง ไม่ตั้งใจ
วันเดือนปี หมุนเวียน เปลี่ยนชีวิต
ให้ได้คิด เริ่มพากเพียร เปลี่ยนนิสัย
ดวงชะตา ชี้ตัวตน มิโทษใคร
มีบุญได้ เป็นครู ...อยู่ชายแดน...
ริน ดอนบูรพา
๑๒ เม.ย. ๕๕