ดินพอกใจไม่รู้ทางเอาออก
มันยิ่งงอกยิ่งเงยเคยเห็นไหม
อย่าให้มันมางอกออกที่ใจ
เดี๋ยวจะไม่มีทางสางออกไป
กิเลสหนาพาให้ใจตกต่ำ
เพราะคิดทำเรื่องก่อต่อไปใหน
มั่วแต่คิดริษยาอยู่ร่ำไป
ลุกเป็นไฟเผาไหม้ใจของตน
ปลด ปล่อย วาง ได้ทั้งสามหย่างนี้
แล้วท้อยทีถ้อยอาศัยไม่หมองหม่น
เลิก ลด ละ สามอย่างไม่วกวน
จิตสับสนจะไม่มาราวีเรา
กำมือไว้คือกำคำแสลง
กำเต็มแรงเหมือนกำสิ่งอับเฉา
ปล่อยมือออกเหมือนปล่อยกรรมของเรา
ไม่เชื่อเขาลองทำกำมือดู...
มันยิ่งงอกยิ่งเงยเคยเห็นไหม
อย่าให้มันมางอกออกที่ใจ
เดี๋ยวจะไม่มีทางสางออกไป
กิเลสหนาพาให้ใจตกต่ำ
เพราะคิดทำเรื่องก่อต่อไปใหน
มั่วแต่คิดริษยาอยู่ร่ำไป
ลุกเป็นไฟเผาไหม้ใจของตน
ปลด ปล่อย วาง ได้ทั้งสามหย่างนี้
แล้วท้อยทีถ้อยอาศัยไม่หมองหม่น
เลิก ลด ละ สามอย่างไม่วกวน
จิตสับสนจะไม่มาราวีเรา
กำมือไว้คือกำคำแสลง
กำเต็มแรงเหมือนกำสิ่งอับเฉา
ปล่อยมือออกเหมือนปล่อยกรรมของเรา
ไม่เชื่อเขาลองทำกำมือดู...
เรื่องนี้ที่เคยเขียน
นั่นแน่ แม่ชี ช่วยชี้สอน
มาเป็นกลอน วอนให้ ใจอดสู
จงปล่อยจิต คิดว่าง อย่าของตู
ท่านเป็นครู รู้ธรรม น่านำพา
สิงขร แซวสนุกนะ
มาเป็นกลอน วอนให้ ใจอดสู
จงปล่อยจิต คิดว่าง อย่าของตู
ท่านเป็นครู รู้ธรรม น่านำพา
สิงขร แซวสนุกนะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
