[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ

บนเส้นทางชีวิตอาจผิดเพี้ยน
วันคืนเปลี่ยนเรื่องราวร้อนหนาวผ่าน
สิ่งที่ฝันมั่นใจในวันวาน
อันตรธานเลือนลับอาจกลับกลาย

ฤามีกรรมนำพาชะตาให้
หันเหไปสะดุดผิดจุดหมาย
ต้องปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บเจียนตาย
สิ้นสลายความหวังต้องพังลง

ปล่อยน้ำตาร่วงหล่นบนพ่ายแพ้
ปานดวงแดย่อยยับดับเป็นผง
สิ่งสุดท้ายคล้ายคิดพินิจปลง
ทรนงหยัดยืนแข็งขืนใจ

ดวงตะวันสีทองส่องฟากฟ้า
ตื่นขึ้นมาค้นฝันกับวันใหม่
ความร้าวรานพานพบลบทิ้งไกล
มองออกไปข้างหน้าสู้ฝ่าฟัน

เมื่อชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นต่อ       
ไม่ย่นย่อทุ่มเทมิเหหัน         
หวังเอาไว้ไปถึงซึ่งสักวัน       
เป้าหมายนั้นไขว่คว้าเอามาครอง

บนเส้นทางชีวิตต้องคิดสู้
ผิดเป็นครูชี้ทางสว่างส่อง
กำลังใจไม่สิ้นถวิลปอง
สักวันต้องสมหวังดังตั้งใจ

น้องจงยิ้ม สู้สู้ คู่ความรัก
ถึงแสนหนัก เสียจริง กว่าสิ่งไหน
เรารักเขา ต้องรู้จัก การให้อภัย
ช่างยิ่งใหญ่ เหมือนขึ้นสวรรค์ ชั้นที่เจ็ด

ความพลาดพลั้ง เพิ่มพลัง ให้เข้มแข็ง
ถึงเมื่อยล้า อ่อนแรง ใช้กลเม็ด
คนเข้มแข็ง ทำสิ่งใด ได้สำเร็จ
ดุจดั่งเพชร เม็ดงาม ที่มีค่า

เราเกิดมา ไม่โดดเดี่ยว คนเดียวแน่
ขอเธออย่า ยอมแพ้ แก้ปัญหา
ที่สุดในโลก แสนเดียวดาย อยู่ปลายฟ้า
รักต้องกล้า ยืนอยู่ ...สู้คนเดียว...

                ริน ดอนบูรพา
                                    ๑๑ เม.ย. ๕๕[/color]