ฟังลม
๏ สายลมหวิวหวู่วิ้ว แผ่วพรม
สดับสำเนียงส่ง สื่อบ้าง
ใครเอยฝากคารม รุกไล่
ถามรักยังคงค้าง รอคำมิวาย ฯ
๏ กระซิบกระซาบใส่ ส่งนาน
อย่าเร่งความขยาย ปากน้อง
ดอกไม้ดวงดอกบาน ใดโบก ภู่แฮ
ลมเองหอบหอมต้อง ใจตื่นตามหา ฯ
๏ อย่าพ้อวิปโยค ยามไกล
ลมพัดคำตอบพา เนิ่นแล้ว
มัวแต่รอความไข หูดับ
หลับตาเถิดพี่แก้ว เร่งใช้ใจฟัง ๚ะ๛
(โคลงมหาวิชชุมาลี)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
