Re: . .. โปรดอย่าถาม . ..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
27 พฤศจิกายน 2024, 02:49:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: . .. โปรดอย่าถาม . ..  (อ่าน 17153 ครั้ง)
darkness_hero
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 32
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 160



เว็บไซต์
« เมื่อ: 10 เมษายน 2012, 11:01:PM »


ฉันก็ยังเป็นฉันเหมือนวันเก่า
หรือรักเราเริ่มจืดจางน่าใจหาย
เธอเคยบอกรักของเราไม่เสื่อมคลาย
แต่สุดท้ายฉันก็งง...ผิดอะไร

หรือ"ช่วงนั้น"ของเดือนวานช่วยบอก
สาเหตุอื่นนอกนั้นคิดไม่ไหว
เห็นเย็นชาแต่ไม่บอกเพราะอะไร
ก็แล้วใครกันจะรู้เล่าไม่บอกกัน

ผู้ชายเราไม่ใช่เทพเจ้า
สามารถเดาอารมณ์นางที่อัดอั้น
ไม่ยอมบอกไม่ยอมพูดเสียอย่างนั้น
แบบนี้ฉันจะรับรู้ได้อย่างไร

darkness_hero

พูดไปก็เท่านั้น
แค่สามคำสำคัญ...คือ "เอาใจใส่"
ที่เธอสะกดไม่เป็น..ไม่รู้ไม่เห็น..ไม่เคยสนใจ
ต่อให้พูดมากแค่ไหน...คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา

เพราะเธอ..ยังคงเป็นเธอแบบที่เธอเป็น
ไม่รู้ร้อนร้าวหนาวเย็น...ไม่รู้สึกรู้สา
ไม่สน..ว่าทำให้ใครอีกคนมีน้ำตา
และไม่เคยรับรู้เลยว่า...อะไรคือปัญหาของความผูกพัน


ผู้หญิง..แท้จริงไม่ต้องการอะไร
มากไปกว่าความเอาใจใส่...ที่ีให้ฉัน
ถ้าต้องให้พูดทุกคำ...ก็คงไม่ทำเหมือนกัน
และถ้าคิดว่าช่วงนั้นของวัน..สมองประมวลผลแค่นั้นก็ตามใจ

แล้วทำได้แค่ปลง...ว่าคนที่ฉันหลงชอบ
เค้าคงไม่มีปัญญาหาคำตอบไม่ว่าวันไหน
เมื่อคิดเองไม่ได้...ก็ไม่เป็นไร
เอาเป็นว่าเพิ่มแรมเมื่อไหร่...ค่อยว่ากันใหม่อีกที

ยอมแพ้แล้วจ้า
อั้ยย่ะ...คนที่หาเรื่องวิ่งหนีไปโน่นแล้วจร้าาาาาา

เอ-มิ-กา





ว่ากันว่าผู้หญิงเข้าใจยาก
ขุดถึงรากเข้าถึงแก่นเจาะกระพี้
ยังง่ายกว่ารู้ถึงใจอิสตรี
เป็นเช่นนี้นี่เองพึ่งเข้าใจ

แรมที่มีอัดแปดกิ๊กเต็มสล๊อต
ไม่มีซ๊อตกำลังไฟยังเลี้ยงได้
ซีพียูไอเซเว่นแรงเกินใคร
ก็ยังไม่อาจเข้าใจอารมณ์นาง

อมพะนำคาดหวังให้อ่านได้
ใครทำได้ได้โปรดสอนฉันบ้าง
การ์ดจอจัดอัดเต็มเผื่อเห็นทาง
สุดท้ายแม้ลางลางยังไม่เจอ

เอาใจใส่ฉันก็ทำอย่างที่สุด
ไม่เคยหยุดไม่เคยหย่อยอยู่เสมอ
ถ้าคิดว่าไม่ดีพอแล้วแต่เธอ
ขอให้เจอคนใหม่ที่แสนดี

เหมือนเธอมีแก้วใบหนึ่งตั้งวางไว้
ให้ฉันเอาน้ำเทใส่จนเต็มปรี่
เธอยังขอให้ฉันเทมากกว่านี้
ฉันคงดีไม่พอขออภัย

ตอนนี้โต๊ะมีน้ำชุ่มแฉะไปหมด
น้ำนั้นหยดจนตามเช็ดแทบไม่ไหว
ไม่ต้องห่วงฉันเช็ดได้ไม่เป็นไร
เจอคนใหม่แก้วใหญ่หน่อยก็แล้วกัน

darkness_hero


ปล. นั่นสิครับ คนหาเรื่องวิ่งไปไหนแล้ว



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ดอกกระเจียว, amika29, รัตนาวดี, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, panthong.kh, ลมหนาว, บูรพาท่าพระจันทร์, รการตติ, sunthornvit, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง
about.me | blog

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s