Thanks: ฝากรูป
ชื่อบทกลอน : ดอกไม้งามกลางใจประชา
ชื่อผู้แต่ง : Design with love
ณ แผ่นดินถิ่นเก่าเล่าเรื่องก่อน
ทุกฉากตอนย้อนทรงจำนำคิดถึง
สันติภาพวาดความสุขมาฉุดดึง
เป็นเพียงหนึ่งฝันลมแล้งคอยแย้งใจ
เมื่อแผ่นดินถิ่นนี้ยังมีทุกข์
สันติสุขจะเกิดก่อต่อไฉน
เมื่อแผ่นดินถิ่นนี้มีผองภัย
จึงมีเพียงเสียงร่ำไห้ในสงคราม
คละคลุ้งกลิ่นคาวเลือดมิเหือดแห้ง
และยังแล้งธารน้ำใจในเขตห้าม
เผด็จการรุ่งเรืองเฟื่องฟูตาม
รอยยิ้มงามจึงหดหายจากใจคน
หนึ่งเมล็ดพงพันธุ์ธิปไตย
คอยหยั่งรากมิหวั่นไหวให้ดอกผล
เสรีธรรมนำใจในมืดมน
แด่ผองชนที่ทนทุกข์ให้สุขเนา
หนึ่งหัวใจหญิงเก่งเช่นนักสู้
ประเทศชาติจักกอบกู้ให้หายเศร้า
เพื่อรอยยิ้มพี่น้องเพื่อนพ้องเรา
สันติภาพของวันเก่าเล่าเรื่องเดิม
หนึ่งหัวใจให้ด้วยเสียสละ
ชัยชนะยิ่งใหญ่หาใดเพิ่ม
หนึ่งรอยยิ้มพิมพ์ใจใครต่อเติม
กลับริเริ่มยิ้มหวานไหวให้ประชา
เป็นดอกไม้งดงามในยามแล้ง
กลีบดอกสวยแข็งแรงแลแกร่งกล้า
เป็นดอกไม้ค่าล้ำนำศรัทธา
แต่ทว่ากลับแย้มงามกลางพื้นดิน
ดวงตะวันหลังม่านหมอกความบอบช้ำ
จะหนุนนำย้ำใจให้คืนถิ่น
‘ประชาธิปไตย’หวานไหวใคร่ยลยิน
จะประทินเสรีภาพฉาบความคิด
“ดอกไม้หนึ่งพึงบานกลางประชา
ดอกไม้นั้นเลอค่าน่าเชิดจิต
ดอกไม้หนึ่งล้อมกรอบรอบด้วยพิษ
ดอกไม้นั้นเชิดชีวิตให้ผู้คน”
* ขอบคุณภาพสวย สวยจาก Internet ค่ะ
Design with love”
[/b][/color]