บรรจงเรียงเอียงขวาเปลี่ยนมาซ้าย
เพียรโยกย้ายแยกย้อนความซ้อนซับ
ตั้งกมลบนล่างกลางสลับ
จนเปลี่ยนปรับรับประสงค์จำนงนัย
เปรียบเช่นรักถักสานตำนานก่อ
ค่อยค่อยหล่อเทจินต์ให้รินไหล
ทุกวันคืนชื่นชมคอยบ่มใจ
ฐานหทัยให้แกร่งยากแกว่งเอน...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
:+: สิ่งที่ฉันเป็น : ก้อนกรวด :+:
กับเกล็ดกรวดเกลื่อนกลาดริมหาดแก้ว
ระวิแวววาววาดหวังดั่งเฉกเช่น
ก้อนกลมเกลี้ยงลำธารกระซ่านเซ็น
กระแสสินธุ์ไหลเย็นเป็นก้อนกลม
ตกตะกอนก่อนเกิดจากก้อนก่อน
ดูซับซ้อนซึมซับเพราะทับถม
จะเก็บกรวดเก่าเก่าเคล้าโคลนตม
จึงสั่งสมนานมาค่าในใจ
กับก้อนกรวดหลากสีที่ไร้ค่า
ก็เกินกว่ามายามาเปรียบได้
เกลือกกลั้วกันกึกก้องรังรองไกล
เก็บกองไว้กล้ำกริ่มริมลำธาร
เก็จแก้วเกินประมาณค่ากำกวม
หินหรือร่วมจินดาค่าไพศาล
ถูกกัดกร่อนผ่อนเกินเผชิญนาน
เปรียบแก้วกาญจน์เกินค่ากว่ากรวดดิน
ก็จะร้อยกานท์กรวดแม้ปวดร้าว
กี่ร้อยก้าวกรองกานท์ผ่านกรวดหิน
แม้เกลื่อนกลาดกัดกร่อนก้อนเกลือกิน
ก็มิสิ้นจินตนา...ศิลากานท์.!
รการตติ