[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

ด้วยรักเรา เก่าก่อน ตอนจะจาก
เคยลำบาก ชอกช้ำ น้ำตาร่วง
จึงหนีหน้า ลาไกล ด้วยใจกลวง
ยังเป็นห่วง หวงอยู่ มิรู้คลาย

เพราะความจน ต้องทน ก้มหน้าสู้
ทนอดสู อยู่ไป ใจสลาย
ต้องลำบาก ยากเข็ญ ไม่เว้นวาย
มิเคยสูข สบาย จึงหน่ายมา

อันความรัก ก็รู้ อยู่ว่ารัก
แม้อกหัก รักร้าว ถูกเขาด่า
อยากใช้หนี้ แปดแสน จำนองนา
จึงขอลา อาลัย ให้อาวรณ์
พันทอง

พี่มิรู้สาเหตุน้องหนีจาก
แต่เธอฝากรอยช้ำใจใช่ถอดถอน
เพราะหนี้สินแค่น้อยนิดคิดจากจร
น้องบังอรจึงเข้าสู่ประตูวิวาห์

หนี้แปดแสนจำนองนาเพิ่งมาบอก
ดั่งหนามยอกฝังแน่นแผ่นหินผา
ซ่อนรักไว้ในดินแดนแคว้นมฤคา
มันกลัดหนองสุดเยียวยาเป็นบาดทะยัก

แพทย์ดีๆแห่งหนไหนมิได้ช่วย
พี่ล้มป่วยตรอมใจเพราะอกหัก
เกือบปลิดชีพตนเองบรรเลงรัก
พี่หลบพักเลียแผลใจหลายสิบปี

หากน้องบอกปัญหาพี่สักคำ
พี่จะทำทุกอย่างเพื่อศักดิ์ศรี
จะขายไร่สวนพาราแถวบางพลี
มาใช้หนี้หัวใจให้...พันทอง..

                       ริน ดอนบูรพา
                           ๑๐ เม.ย. ๕๕