โอ้ยามพรากจากรักประจักษ์ผล
น้ำตาล้นคนฟ้าพาหลั่งไหล
สะอื้นช้ำน้ำตาร่ำอาลัย
ด้วยจำใจไกลน้องหมองกมล
ฝนเมื่อพรากจากฟ้าอำลาสั่ง
พร้อมรินหลั่งพรั่งพรายเป็นสายฝน
แต่ยามน้องหมองจินต์เจ้าสิ้นทน
จรดลหนใดไร้อำลา
โอ้ฟ้าฝนหม่นหมองร้องแทนพี่
ยามฤดีลี้เหสิเนหา
จึงปลอบจินต์รินล้นชลนา
ให้อุราซาสร่างด้วยนางจร
โอ้น้ำใจไร้สิ้นน้ำจินต์แล้ง
จึงจะแจ้งสำแดงฤทธิ์พิษสมร
ฤๅดั่งเป็นเช่นศิลาหมดอาวรณ์
ให้สะท้อนอ่อนกมลจำจนตาย...
บูรพาท่าพระจันทร์
..... .........................
.....สายลมโปรย ฝนพา น้ำตาหล่น
ใจซุกซน ระคนรั้ง ยังห่วงคล้าย
รอวันที่ มีเพียง พี่เคียงกาย
ร่วมรักหมาย คลายหวั่น คู่ฝันชวน.....
.....อุ๊ย!ฟ้าร้อง อนาถ กลัวขลาดอยู่
รีบนอนคู้ รู้ตัว มุดหัวป่วน
ฝนสาดฝา บ้านดัง ลุกนั่งครวญ
ดึงผ้าห่อ ห่มด่วน! ม้วนคลุมโปง....
รัตนาวดี
..... .........................