ฉันมิอาจห้ามใจมิให้รัก
จึงตระหนักดวงใจในใฝ่หวัง
หากเหมือนทรายไม่มีความจีรัง
ฉันจะยังยังรักเธอเสมอใจ
ฉันอยากให้เธอหวนคิดครวญบ้าง
กว่าปล่อยวางรักฉันให้หวั่นไหว
เพียงรอยยิ้มบางเวลาว่าห่วงใย
ก็ซึ้งเกินสิ่งใดจะเทียบเเทน
ในโลกนี้ย่อมงดงามเพราะความรัก
เหมือนใจภักดิ์ที่มอบไว้ให้หวงแหน
ไม่สักคำหวังตอบมาคำว่าแฟน
เพียงเธอซึ้งก็สุขแสนที่รักเอย
แค่ยิ้มชื่นหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
ยากลืมเลือนเตือนตานิจจาเอ๋ย
อันงามชื่นอื่นใดไฉนเลย
งามเปรียบเปรยเชยเช่นเห็นยิ้มงาม
กระแสใจไหลซ่านผ่านรอยยิ้ม
พิไลพริ้มเพียงสยบทั้งภพสาม
ตื่นตะลึงซึ้งพะวงแต่นงราม
รอยยิ้มตามถามทาบกำซาบทรวง..
บูรพาท่าพระจันทร์