เมื่อยังเล็กเด็กน้อยคอยศึกษา
เรียนวิชามุ่งมั่นกันใช่ไหม
เฝ้าพากเพียรเรียนรู้อย่างตั้งใจ
เพื่อจะได้ค้นคว้าหาตัวตน
รักสิ่งใดชอบสิ่งใดในวันนี้
รีบเลือกสรรสิ่งดีๆไม่สับสน
พัฒนาจิตใจความเป็นคน
เพื่อสืบค้นสิ่งลึกซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
จากวันนั้นถึงวันนี้มิพานพบ
ท่องเที่ยวจบทั่วแคว้นแดนเขาเขียว
บางครั้งต้องรัดทดอย่างโดดเดี่ยว
เหลือไว้แต่ความเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
เหมือนรักของพี่เฉกเช่นกัน
ถูกตัดขาดหักสะบั้นต้องห่างหาย
ต้องหย่าร้างแตกหักรักวอดวาย
ถูกทำลายล้มคลืนพี่ยืนงง
น้ำตาร่วงล่วงหล่นลงพรากพราก
มันสูญสิ้นจำใจจากดั่งประสงค์
ค้นชีวิตหกสิบปีมิมั่นคง
มันจบลงตรง...ตัวตนนั้นไม่มี...
ริน ดอนบูรพา
๙ เม.ย. ๕๕
เรียนวิชามุ่งมั่นกันใช่ไหม
เฝ้าพากเพียรเรียนรู้อย่างตั้งใจ
เพื่อจะได้ค้นคว้าหาตัวตน
รักสิ่งใดชอบสิ่งใดในวันนี้
รีบเลือกสรรสิ่งดีๆไม่สับสน
พัฒนาจิตใจความเป็นคน
เพื่อสืบค้นสิ่งลึกซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
จากวันนั้นถึงวันนี้มิพานพบ
ท่องเที่ยวจบทั่วแคว้นแดนเขาเขียว
บางครั้งต้องรัดทดอย่างโดดเดี่ยว
เหลือไว้แต่ความเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
เหมือนรักของพี่เฉกเช่นกัน
ถูกตัดขาดหักสะบั้นต้องห่างหาย
ต้องหย่าร้างแตกหักรักวอดวาย
ถูกทำลายล้มคลืนพี่ยืนงง
น้ำตาร่วงล่วงหล่นลงพรากพราก
มันสูญสิ้นจำใจจากดั่งประสงค์
ค้นชีวิตหกสิบปีมิมั่นคง
มันจบลงตรง...ตัวตนนั้นไม่มี...
ริน ดอนบูรพา
๙ เม.ย. ๕๕
การศึกษา อาจยาวไกล ไปสักหน่อย
แต่อย่างน้อย เราก็คน สู้เต็มที่
เหมือนเรือน้อย ล่องลอย ในวารี
บ้างต้องมี คลื่นลม โหมดวงแด
บางคนหมั่น พากเพียร เรียนชีวิต
จนชีพปลิด ปลงไป ใคร่แยแส
มิล้มเหลว สำเร็จ อย่าได้แคร์
ที่แน่แน่ เราอยู่ ต้องสู้ทน
อาจจะมี บางวัน นั้นค้นพบ
อาจประสบ พบได้ ไม่สับสน
ด้วยสามารถ แกร่งกล้า กว่าทุกคน
มีกมล เด็ดเดี่ยว เหลียวเห็นทาง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
