แว่วฟังคำรำพันจำนรรจ์เสนาะ
รื่นฉอเลาะเพราะสำเนียงเสียงสวรรค์
บรรเลงชื่นรื่นกมลเหล่าคนธรรพ์
ให้สุขสันต์ขวัญชนม์ยามยลยิน
เพียงขอว่าอย่ากลายสลายรส
ให้มวลมดอดระอาพาติฉิน
หรือเพียงแต่แค่ลมพรมรวยริน
ครั้นถวิลสิ้นใยอาลัยลา...
บูรพาท่าพระจันทร์
ทุกสำนวน อวลไอ รู้ในรัก
มอบใจภักดิ์ จากนวล ใช่ครวญหา
ร้อยรำพัน ขานไข ใจนำพา
อักขรา คราพร่ำ ล้วนความจริง
ใช่เพียงหว่านหวานวางร้างกำหนด
ด้วยทั้งหมด รินร่ำ น้ำใจหญิง
อย่ากลัวมด อดตาลหวานรวยริน
เพราะดวงจินต์ ถวิลอยู่ มิรู้คลาย...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
