กิจวัตรประจำวัน

   ตื่นแต่เช้า ลุกมา ขี้ตาแฉะ
         สะลึมสะลือ นั่งแงะ แคะนาสา
         เกาตรงนี้ ขูดตรงนั้น คันกายา
         เปิดร่มผ้า หาต้นตอ อ้อสังคัง

            ทำธุระ ส่วนตัว ชั่วโมงกว่า
         แล้วรีบคว้า เครื่องเครา กระเป๋าหนัง
         ขับรถรุ่น คุณปู่ ถูลู่ถูกัง
         เหยียบไม่ยั้ง หกสิบ กะปริบกะปรอย

            ไปถึง บริษัท ตอกบัตรช้า
         เจ้านายด่า หน้าดำ ต้องทำหงอย
         ทนหน้าไหว้ หลังหลอก ออกสำออย
ใจอยากสอย ปลายคาง เตะหว่างมัน

            งานคั่งค้าง มะรุมมะตุ้ม สุมท่วมหัว
         ต้องทำตัว ทะมัดทะแมง แสร้งขยัน
         เพื่อสร้างภาพ หลอกนาย หมายรางวัล
         แท้จริงนั้น ถูไถ ขอไปที

            เงินเดือนหยุด นิ่งเฉย มิเคยขึ้น
         ลุ้นจนมึน สิ้นหวัง ยังคงที่
         อยู่นมนาน เหนื่อยล้า มาหลายปี
         แม่งไม่มี น้ำใจ ให้ตูเลย

            ตกเย็นกลับ ถึงบ้าน พานลมเสีย
         ด่าลูกเมีย แดกดัน ยันลูกเขย
         เป็นอย่างนี้ ประจำ ทำจนเคย
         ที่ยอมเผย เพราะคลุ้มคลั่ง กำลังเมา

สุนทรวิทย์