ยามเหมันต์..
กระซิบผ่านสายลมเหน็บหนาว
ความรู้สึกอันสะท้าน ก็ผ่านถ้อยร้อยเรียง..บทกวี
ยามเพ็ญลอยเด่นบนฟากฟ้า
แสงนวลช่างชวนฝัน
จึงแบ่งปันผ่าน..บทกวี
เมื่อแลเห็นชีวิต..อันเลื่อนไหลใน..กาลเวลา
แม้งดงาม แต่ก็แฝงด้วยความทุกข์ยาก สุดคณานับ
นำ้ตาก็รินไหล ร่วงหยดเป็น..บทกวี
เมื่อมองผ่าน..ม่านมายา
ที่ห่มคลุม สรรพสิ่ง
เปลือกอันไร้แก่นสาร..พลันหลุดร่อน
โอ-จะมองหาสาระ
จากสิ่งที่ไร้สาระ..ได้อย่างไร?
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 07:40:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เล่มหนึ่ง (อ่าน 3547 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: